"Kosmita" - to nowa książka biblioterapeutyczna przeznaczona dla rodzeństwa i rodzin dzieci autystycznych. Tytułowym Kosmitą jest autystyczny chłopiec Kacper. Razem z jego siostrą, bohaterką książki - Olą - poznajemy czym jest autyzm dla całej rodziny. Uczymy się rozumieć inność Kacpra, który zaprasza do swojego świata i tłumaczy na przykład dlaczego nie rozstaje się z łyżkąalub nie zdejmuje z głowy kominiarki. Dzięki bohaterom oswajamy się z trudnym problemem. To pierwsze wydawnictwo, które w ten sposób pokazuje problem autyzmu w rodzinie.

Historia dwójki sympatycznych bohaterów: Lucjana u sympatycznego i odważnego lwa, któremu jednak nie zawsze wszystko się udaje i małej Hani, która nagle zostaje przeniesiona do nieznanej krainy. Historia ma pomóc chorym dzieciom w zaakceptowaniu nowych okoliczności, w których się znalazły, w wyeliminowaniu stanów napięcia, stresu i strachu oraz zredukowaniu lęków. Stanowi ona doskonałe wsparcie także dla rodziców i psychologów w dokonywaniu zmian w sferze emocjonalnej chorych dzieci. Podniesienie nastroju dziecka chorego oraz stworzenie możliwości oderwania się od sytuacji niekorzystnej z punktu widzenia jego poczucia bezpieczeństwa za sprawą kontaktu z książką przyniesie pozytywne rezultaty terapeutyczne - to kwestia, która nie podlega dyskusji. W tym przypadku mamy do czynienia z tak właśnie zakrojonym biblioterapeutycznie projektem literackim u napisała w recenzji dr Katarzyna Krasoń z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Dzieci mogą zabierać książkę ze sobą do domu na przepustki, mogą do niej wracać, kiedy poczują taką potrzebę. Oprócz przyjemności czytania i słuchania dla dziecka, może ona stanowić również narzędzie do pracy terapeutycznej personelu medycznego na oddziale. Książka została zilustrowana w taki sposób, aby dziecko, które jeszcze nie czyta samodzielnie potrafiło odtworzyć historię w niej przedstawioną poprzez ciąg ilustracji. Zwraca uwagę żywa kolorystyka ilustracji i zabawne przedstawienie postaci. Katarzyna Krasoń - autorka recenzji odnosi się również do tej warstwy książki. Czytamy w niej: Dla wartości książki istotne jest także zakomponowanie szaty graficznej u oceniana publikacja wyróżnia się również i w tym zakresie. Ilustracje znakomicie nawiązują do treści, zaś wskazówki onomastyczne umieszczone przy obrazkach (np. zrozpaczone pulpeciki, majaczące budynki, itp.) mają dodatkowy efekt komiczny. Integralność obrazu i tekstu przynosi jeszcze jeden zysk, bowiem czytelnik nie znający liter świetnie odtworzy treść opowieści przeglądając książkę, może zatem niejako wrócić do lektury w dowolnym momencie i nie jest konieczna wówczas obecność czytającego pośrednika. O tym jak ważna jest terapia pozafarmakologiczna mówią także sami lekarze: Książka, która posiada odpowiednią treść oraz ciekawą szatę graficzną, może chociaż na krótką chwilę odwrócić uwagę dziecka od choroby i przywrócić mu poczucie normalności. Jest to na pewno rodzaj wsparcia psychologicznego - podkreśla Grażyna Sobol, Ordynator oddziału onkologicznego Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka i Matki w Katowicach.

Historia dwójki sympatycznych bohaterów: Lucjana u sympatycznego i odważnego lwa, któremu jednak nie zawsze wszystko się udaje i małej Hani, która nagle zostaje przeniesiona do nieznanej krainy. Historia ma pomóc chorym dzieciom w zaakceptowaniu nowych okoliczności, w których się znalazły, w wyeliminowaniu stanów napięcia, stresu i strachu oraz zredukowaniu lęków. Stanowi ona doskonałe wsparcie także dla rodziców i psychologów w dokonywaniu zmian w sferze emocjonalnej chorych dzieci. Podniesienie nastroju dziecka chorego oraz stworzenie możliwości oderwania się od sytuacji niekorzystnej z punktu widzenia jego poczucia bezpieczeństwa za sprawą kontaktu z książką przyniesie pozytywne rezultaty terapeutyczne - to kwestia, która nie podlega dyskusji. W tym przypadku mamy do czynienia z tak właśnie zakrojonym biblioterapeutycznie projektem literackim u napisała w recenzji dr Katarzyna Krasoń z Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Dzieci mogą zabierać książkę ze sobą do domu na przepustki, mogą do niej wracać, kiedy poczują taką potrzebę. Oprócz przyjemności czytania i słuchania dla dziecka, może ona stanowić również narzędzie do pracy terapeutycznej personelu medycznego na oddziale. Książka została zilustrowana w taki sposób, aby dziecko, które jeszcze nie czyta samodzielnie potrafiło odtworzyć historię w niej przedstawioną poprzez ciąg ilustracji. Zwraca uwagę żywa kolorystyka ilustracji i zabawne przedstawienie postaci. Katarzyna Krasoń - autorka recenzji odnosi się również do tej warstwy książki. Czytamy w niej: Dla wartości książki istotne jest także zakomponowanie szaty graficznej u oceniana publikacja wyróżnia się również i w tym zakresie. Ilustracje znakomicie nawiązują do treści, zaś wskazówki onomastyczne umieszczone przy obrazkach (np. zrozpaczone pulpeciki, majaczące budynki, itp.) mają dodatkowy efekt komiczny. Integralność obrazu i tekstu przynosi jeszcze jeden zysk, bowiem czytelnik nie znający liter świetnie odtworzy treść opowieści przeglądając książkę, może zatem niejako wrócić do lektury w dowolnym momencie i nie jest konieczna wówczas obecność czytającego pośrednika. O tym jak ważna jest terapia pozafarmakologiczna mówią także sami lekarze: Książka, która posiada odpowiednią treść oraz ciekawą szatę graficzną, może chociaż na krótką chwilę odwrócić uwagę dziecka od choroby i przywrócić mu poczucie normalności. Jest to na pewno rodzaj wsparcia psychologicznego - podkreśla Grażyna Sobol, Ordynator oddziału onkologicznego Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka i Matki w Katowicach.